Serce Mokradeł

Neila odwzajemniła uśmiech Concordii. Musiała przyznać przed samą sobą, że ciemnoczerwonej samicy udało się wywrzeć na niej pierwsze dobre wrażenie. Mimowolnie poczuła pewną nić porozumienia, gdy ją również zainteresowało, dlaczego Liea jest lekko poturbowana… Cóż, nie udało się wyciągnąć tej informacji z badaczki, ale kto wie, może Neili uda się kiedyś tego dowiedzieć od kogoś innego? Jako Stadna miała sporo wolnego czasu, który mogła wykorzystać na plotki… znaczy rozmowy z innymi. A owi „inni” często wiedzieli więcej niż ona.
Gdy Concordia potarła jedną łapę o drugą, Gwiaździsta zdała sobie sprawę, że dodatkowa para kończyn to coś niezwykle praktycznego, jeśli dany smok zajmuje się zbieractwem. Omiotła samicę wzrokiem, chcąc zapamiętać, jak wygląda, by w przyszłości przez przypadek nie pomylić jej z kimś innym. Zważywszy na to, jak wiele cech charakterystycznych miała, nie było to aż tak trudnym zadaniem.
Wypowiedź Concordii na temat Zwiadowców i Strażników dała Neili do zrozumienia, że ona też jest Stadną. Ta twarda skóra lekko ją zmyliła, z drugiej strony nigdzie nie widziała naznaczenia…
Ach, kradzież mięsa… Neila z pewnym niepokojem wyczekiwała najbliższego rozdania pożywienia. Ponoć pozostałe dwa ugrupowania robiły coś w kierunku odnowienia zapasów oraz złapania złodzieja, ale do uszu podrostka nie dotarły wieści o żadnym przełomie. Oby sprawa jak najszybciej się rozwiązała, inaczej może być krucho…
- Tak, jestem Neila. Miło mi cię poznać, Concordio – odparła uprzejmym, lecz w żadnym wypadku chłodnym tonem, starając się wyglądać możliwie sympatycznie.
Wysłuchała z uwagą słów Liei. „Neila nie jest aż tak dobrze przystosowana” – mowa była tu tylko o niej, zatem zrozumiała, że Concordia miała prawdopodobnie większe predyspozycje na wypady poza Barierę niż przeciętny Stadny.
Interesujące.
Nie poczuła się urażona, gdy Liea straciła jakiekolwiek zainteresowanie nimi. Oczywiście – miała matkę stojącą w hierarchii nad badaczką, ale nie dawało jej to jakichś wielkich dodatkowych profitów. Była jedynie zwykłą, szarą obywatelką. Przynajmniej na razie.
- Liczę na owocną współpracę. Ruszajmy – zwróciła się do Concordii.
„Martwe Bagno” nie brzmiało jak urocze, przyjazne miejsce, ale nie zniechęciło jej to. Dostała szansę na zarobienie kilku punktów u badaczki i zdobycie doświadczenia, które w przyszłości się jej przyda – nie zamierzała marnować nadarzającej się okazji. Dostosowując się do swojej nielotnej znajomej, ruszyła pieszo w stronę miejsca wskazanego przez Lieę.

z/t

Robienie czegokolwiek bezinteresownie i z dobrego serca było u niej obce, ale sama wizja wykazania się oraz odkrycia czegoś nowego ją motywowała do podjęcia działania. Można jej było zarzucić naprawdę wiele, ale nie to, że była leniwą kluchą. Przecież nie jest jak ta cała reszta Stadnych, co tylko siedzą na tyłku, kręcą nosem i czekają na swoją porcję mięsa!
Słuchała Liei uważnie, przytakując. Martwe Bagno nie powinno być aż tak daleko, w końcu na takowych bagnach już się znajdują.
- O, tak tak, najlepiej żeby ktoś stał na czatach. We dwójkę byłoby łatwiej zbierać surowce, ale lepiej żeby ktoś został pod barierą i trzymał swoją wytrzymałość w zanadrzu. - pokiwała zgodnie głową, po czym zgrabnie przeszła między smoczycami, stąpając po ziemi wszystkimi kończynami. Bagna to bagna, chcąc czy nie trzeba stanąć na tej mokrej glebie i się jeszcze na niej utrzymać.
- Oh, wzajemnie. - uśmiechnęła się zachęcająco do Neili, łatwo dostrzegając też to, że niebieska zamiast lecieć postanowiła iść z nią piechotą. Cóż, pójdzie im tak wolniej, ale smoczycy się nawet takie wyjście podobało. Kiedy ktoś poświęca swoją zdolność lotu by się z nią zrównać naprawdę polepsza jej humor.
Zrównała tempo ze swoją nową znajomą, podążając w kierunku Martwego Bagna.

// z/t

Co pewien czas się rozglądała, by się upewnić, czy nic im nie grozi. Zakłócenie podróży przez coś lub kogoś akurat teraz byłoby bardzo pechowe! Miała nadzieję, że ta roślina, której nie umiała zidentyfikować, chociaż trochę przyda się Liei.
- Oby… – szepnęła, bardziej do siebie niż do Concordii, ale nie dokończyła myśli.
Gdy dotarły na znane im już miejsce, Neila omiotła je wzrokiem, szukając badaczki. Miała nadzieję, że nadal tu była. Jeśli nie dostrzegła jej od razu, na wszelki wypadek jeszcze się trochę wzniosła, by widzieć więcej, po czym wyostrzyła wszystkie swoje zmysły, łudząc się, że biała smoczyca nie odeszła zbyt daleko. Inaczej trzeba byłoby jej wszędzie szukać, co nie brzmiało zbyt optymistycznie. Zaglądanie w każdy zakamarek Gniazda byłoby dosyć problematyczne.

Jak normalnie była rozmowa i miała tendencję do głośnego wypowiadania swoich myśli, tak teraz szła w ciszy. Tyle dobrego, że nawet Neila nie podejmowała dialogu, najwyraźniej skupiając się na dostarczeniu zdobytych surowców w jednym kawałku, a rozmowa mogłaby ją zdekoncentrować.
Zatrzymała się, kiedy niebieska smoczyca zaczęła się wyciągać i rozglądać.
No dalej Liea... nie mam ochoty łazić po całym Gnieździe specjalnie dla ciebie.
Westchnęła i też zaczęła patrzeć za Badaczką. Chyba nie tak łatwo zgubić białą smoczycę, i to jeszcze na bagnie.