| |  by Marva Wto Lut 19, 2019 4:41 pm
Nienazwana po kwiatach, które tak ukochała sobie matka; z pomocą przybyły przede wszystkim Yewan i Aya, z niewielkim udziałem innych rodzicielek, ostatecznie nadając nowemu życiu imię Marva.
piętnaście lat ◦ samica ◦ stadna ◦ obywatelka
I nikt nie posądziłby delikatnej, drobnej Hathil o wydanie na świat pisklęcia brutalnego Felgurha, tak w końcu zniechęconego do ziół i ich zbieraczy. Krótka znajomość, krótki akt, kierowany głównie żądzą, niźli faktycznym uczuciem. A to wszystko może nieco bolesne, kto wie, dla łagodnej kruszyny. ◦ CHARAKTER Stonowana. Nigdy nie wychylała się przed szereg bardziej, niż było to potrzebne. Zawsze wolała stać gdzieś na uboczu, obserwować wszystko z boku, miast wtrącać się w sam środek. Nie mówi zbyt wiele, raczej szczędzi słowach, chętniej wysłucha, niźli samej coś opowie. Może z nieco wypranymi emocjami, które często nie znajdują ujścia innego, niźli świecących punktach na jej ciele. Nie raduje się często, nie wścieka. Płynie przez życie bez większych wybuchów uczuć, większość z nich tłumiąc w sobie. Racjonalistka, na pierwszym miejscu stawiając właśnie rozum i własne (i czasami innych) doświadczenia. Pomocna, choć nie z tak dobrym sercem, jak jej matki, uprzejmie zainteresowana życiem innych, nie jest jednak w tym nachalna. Łaknie wiedzy, pragnie iść do przodu, uczyć się, swoją pasję odnajdując w zgłębianiu tajemnic smoczych ciał i umysłów. Posiada względnie łagodne serce. Nie życzy nikomu źle, jednak nie daje się z tego powodu wykorzystywać. Mimo wszystko na pierwszym miejscu stawia samą siebie i bardzo bliskie jej osoby. Zdaje sobie sprawę ze swoich wad i zalet, nie wstydzi się ich, choć, bardzo często, te negatywne cechy wywołują w niej niechęć. ◦ WYGLĄD Drobinka. Nieco wyższa od własnej matki, lecz z pewnością dużo niższa od innych, normalnych smoków. Specyficzna, wyróżnia się na tle większości smoczego społeczeństwa. Pierwszą rzeczą, jaka rzuca się w oczy to jej niezbyt długie futro w kolorze głębokiej czerni, zaś kolejną - brak skrzydeł, pomimo posiadania uskrzydlonych rodziców. Następną jest jej pokaźna korona, dwa rzędy piór wyrastających z tyłu jej łba, rozciągając się w górę, na boki. Odwraca to uwagę od niezwykle smukłego pyska, dużych, świetlistych ślepi w kolorze jasnego niebieskiego, które jarzą się światłem, gdy tylko czarnofutrą poniosą mocniejsze emocje. Od dolnej powieki ciągnie się świecąca linia, która rozgałęzia się na poliku, przyozdobiona kropeczkami, tworząc coś na wzór niewielkiej konstelacji. Stosunkowo długa szyja, a dalej - chudziutki i drobny tułów. Łapy, zaś na "łokciach" porasta je nieco dłuższe futro, podobnie jak jej podbrzusze i spód długiego ogona, pozbawionego jakiegokolwiek niezwykłego zakończenia. Świecące punkty pojawiają się także pod jej futrem po bokach i na szyi, zwykle niewidoczne, gdy ta trwa w obojętności, marazmie. Kropki, połączone niekiedy cienkimi liniami, tworząc układy na podobieństwo tych na polikach, jarząc się podobnym kolorem, co jej ślepia. świecące punkty na ciele ◦ ciało pokryte futrem ◦ długie pióra wyrastające z łba
niski wzrost ◦ brak skrzydeł ◦ drobna budowa ciała ◦ świecące ślepia ◦ HISTORIA Córa dwójki najbardziej odmiennych smoków trwających pod barierą, Hathil i Felgurha. Pomimo niezbyt przyjemnego poczęcia, życie miała spokojne. Pozbawione problemów, nie licząc tych związanych z próbami porozumiewania się z matką, co sprawiało jej najwięcej trudności zwłaszcza, gdy była małym pisklęciem. Dużo polegała na swoich przyszywanych ciotkach, samicach, które pomagały w zajmowaniu się potomkinią niemej i głuchej samicy. Trwała w monotonii swojego codziennego życia; brakowało w nim szaleństw, niebezpieczeństw. Rozwijała się, rosła, uczyła, zgłębiała własne zainteresowania. Istniała, żyjąc na własny sposób, by w ostatecznym rozrachunku - niemalże nie mając niczego, żadnych opowieści z przeszłości, którymi mogłaby się dzielić. ZALETY ◦ WADY ◦ ATUTY bystra ◦ lepszy słuch ◦ lepszy węch ◦ lepszy wzrok ◦ widzenie w ciemności alergia ◦ brak smaku ◦ brak skrzydeł ◦ brak zionięcia
delikatne łuski ◦ fobia ◦ hemofilia ◦ karzeł x2 ◦ rozbłysk pierwsza pomoc Specyficzna. Od zawsze mówiła dziwnie, przeciągając literę r, jakby wkładając w nią zbyt wiele uwagi, lub niekiedy zupełnie ją gubiąc gdzieś po drodze lub przekręcając, niby to w pośpiechu, jakoby czasami, na przekór, dorzucając do swojego mówienia nutę niedbałości. Mimo to nikomu nie przeszkadzało w zasłuchiwaniu się w jej melodyjnym, przyjemnym głosie. Miała swoje dziwactwa; ożywała bardziej wieczorami, nie lubiła upalnych dni. Dręczona fobią, bała się wysokości, dziękując jednocześnie losowi za odebranie jej skrzydeł. |
|
