Caratacos

Caratacos
Jakże ironiczne mogłoby się wydawać, iż matka zadecydowała się nadać mu imię, które - w dość swawolnym tłumaczeniu - oznacza, najzwyklej, "miłość".

Chociaż czuje się znacznie doroślej, jego ślepia obserwują ten świat dopiero od dwunastu lat.

Płeć
Ponad wszystko, nie ulega wątpliwości, że jest to samiec.

Ranga
Straż Graniczna.

Rodzice
Caratacos to syn pięknej oraz opiekuńczej Yewan, jednak w jego żyłach płynie również krew okrutnego Morgotha.

Jeden z cichszych osobników, preferujący raczej małą gromadkę znanych mu dłużej gadów. Nie można odmówić samcowi inteligencji oraz roztropności, jednak zbyt często zdarza mu się traktować innych z góry - nawet, jeśli sam nie daje poznać tego po swoim zachowaniu. To dość dobry rozmówca; najlepiej sprawdza się jednak w roli słuchacza, ze względu na to, że nie lubi rozmów bez znaczenia, pogaduszek o niczym. W zasadzie, sam uważa, że milczenie może łączyć ze sobą dwa smoki bardziej, niż rozmowa. Często odbierany jest jako oschły, bądź chłodny - wprawdzie to zwykła obojętność, nasączona dużą ilością dystansu oraz rezerwy. Bowiem nie dopuszcza blisko zbyt wielu smoków, ba, nie dopuszcza blisko niemalże nikogo; ów dystans, jakim otacza innych, wiąże się z nieczułością oraz chłodem, które mogą być nieco odpychające. Mimo kochającej oraz opiekuńczej matki, za młodu zabrakło mu odpowiedniego wzorca, autorytetu, za którym mógłby podążyć - dlatego też stosunkowo szybko musiał dojrzeć i się usamodzielnić, w czym niewątpliwie pomogła mu dobrze rozwinięta samoświadomość. Tenże gad to niesamowita oaza spokoju i naprawdę trudno wyprowadzić go z równowagi - co nie oznacza oczywiście, iż jest to niemożliwe. Śmiało można stwierdzić, że jest typem obserwatora; lubi bowiem analizować innych, środowisko, to, z czym aktualnie ma do czynienia. Mimo tego, iż nazwanie go agresywnym, czy też okrutnym, byłoby haniebnym kłamstwem, bywa bezwzględny w przypadku podejmowanych działań, a także konsekwentny; rozum ponad sercem. Indywidualista, bywa cyniczny, niekiedy ironiczny. Trudno przebrnąć przez pierwsze warstwy chłodu, jakie może zafundować - trudno też określić, co kryje się za maską oschłości, którą nosi na co dzień. Cóż, o ile jest to maska.

To dość pokaźnych rozmiarów smok, którymi jednak nie dorównuje swemu ojcu. Owszem, przewyższa wielkością większość pobratymców, jednak nie jest on największym z największych. W porównaniu do reszty ciała posiada nieco dłuższą, umięśnioną szyję oraz - tak jak i jego ojciec - troszkę mniejsze skrzydła. Choć nie można odmówić mu podobieństwa do Morgotha, nieco więcej odziedziczył po matce. Z pewnością wyróżnia go fakt, iż został dotknięty rozbłyskiem; gdzieniegdzie na jego cielsku znajdą się miejsca, które tlą się w kolorze szafirowym. Niesamowicie kontrastuje to z głęboką czernią jego łusek. Wspomniane miejsca można dostrzec głównie w okolicach szyi oraz piersi; niektóre z nich świecą mocniej, inne znacznie słabiej - jeszcze inne budzą się dopiero nocą, podczas, gdy te słabsze kompletnie wówczas gasną. Rozbłysk dotknął także ślepia samca, co sprawia, iż jego spojrzenie jest znacznie bardziej wyraziste, zauważalne. Łeb gada otoczony jest ostro zakończonymi, niewielkimi kolcami o barwie granatowej, które mogą w pewnym stopniu imitować koronę matki smoka. Na łbie znajduje się para rogów, sporej wielkości. Od okolic czoła aż po sam ogon rozciąga się pasmo twardych, szerokich oraz nieco spłaszczonych kolców, które największe rozmiary osiągają między skrzydłami samca; potem znów zaczynają się zmniejszać.

Cechy charakterystyczne

⇝ rozbłysk; ślepia, okolice szyi
⇝ dość spore rozmiary
⇝ znamię na samym końcu ogona
⇝ para rogów

Początki jego egzystencji, po prostu, były. Tak, jak i on teraz, po prostu, jest. Może jednak warto nieco je przybliżyć; z pewnością nie były one trudne, tragiczne, smutne, przykre. Nie. Nic z tych rzeczy. Dorastał pod czujnym okiem wspaniałej matki, zawsze z innymi smoczętami dookoła - nigdy jednak nie traktował ich, jak prawdziwe rodzeństwo. W końcu, większość z nich pochodziła z łona innych smoczyc. Darzył ogromnym szacunkiem Yewan mimo tego, że nie miała dla niego dużej ilości czasu. I być może próbował ukryć to sam przed sobą, ale nawet on pragnął przez pewien moment wyłącznej uwagi swej matki; jednak nie winił za nic jej, przybranego rodzeństwa, czy też rodziców tych maluchów. Co do relacji z ojcem, niewiele można o niej powiedzieć. Samiec, znając wspólną przeszłość Yewan oraz Morgotha, nigdy nie próbował nawet rozpoczynać tejże relacji. Jego dość obojętny stosunek do czegokolwiek sprawił, iż w życiu gada nie zdarzyło się nic, co mogłoby zmienić go w jakikolwiek sposób, nieco otworzyć jego umysł, poszerzyć horyzont widzenia - przynajmniej sam nic takiego nie dostrzegł.

Zalety&wady
⇝ jad [6]
⇝ lepszy słuch [2]
⇝ olbrzym I [1]

⇝ brak smaku [1]
⇝ alergia [1]
⇝ gorszy węch [1]
⇝ rozbłysk [1]

Atuty
⇝ nieuchwytny
⇝ ostre szpony I

Inne

Nie lubi narzucania się; może wówczas stać się nazbyt opryskliwy, złośliwy, a zobojętnienie towarzyszy mu w niemal każdym aspekcie życia. Mimo to, stara wykonywać się swoje obowiązki tak, jak należy. Jedynym smokiem, jaki kiedykolwiek w oczach gada zasłużył na znacznie lepsze traktowanie, jest Yewan. Choć nie zna swego ojca zbyt dobrze, stara się go unikać; co nie jest specjalnie trudne. Jeśli chodzi o jego stosunek, co do narastającego konfliktu - pozostaje neutralny, kompletnie neutralny. Niełatwym będzie zmiana nastawienia gada co do tego, jednak z pewnością uważa, iż musi poświęcić sytuacji nieco większą uwagę, by opowiedzieć się po którejś ze stron. Cóż, oczywiście, zrobi to w momencie, gdy problem zacznie ingerować w jego interesy. Tak, pomimo wszystko, bywa egoistyczny - ale - kto nie bywa?