Come closer, let Darkness absorb You

Nikt nigdy nie przypisywał wielkiej wagi do jej imienia, ona sama nazywa siebie Rajani - krocząca w mroku. Czasem pozwala na siebie mówić Raj, jednak tylko bliżej poznanym gadom.



Dumnie kroczy po Gnieździe już 15 lat, nieprędko chce się wybrać do swego Pana.



Narządy płciowe są typowe dla samicy, ona jednak nie uznaje tego podziału i można się do niej zwracać dwojako, ona sama posługuje się różnymi rodzajnikami.



Pan wybrał, Łuska przemówiła. Strażnik



Hierarchia to tylko iluzja, w której kroczy każdy z nas. Iluzja ta roztaczana wokół wszystkich, niego samego też, określają go Strażnikiem Granicznym.



Pierwsze wrażenie często jest mylące. U niego zwłaszcza. Dokładnie selekcjonuje gady, z którymi chce spędzać czas, nie lubi zawierać znajomości na chwilę, każdą osobę, która pojawia się w jego życiu analizuje i ocenia pod kątem długotrwałej przyjaźni, jeśli mu ktoś nie podpasuje na początku, nie ma problemu o odrzucenie takiej osoby i po prostu ignorowanie jej. Jeśli jednak dojdzie do tego, że Raj się przywiąże, co się jeszcze nie wydarzyło... cóż nie wiadomo co to będzie, bo taka sytuacja nie miała miejsca. Ona sama na tę chwilę uważa się za niesamowicie lojalną względem tych wybranych, którzy zasłużą na miejsce w jej sercu. Twierdzi, że byłaby im tak oddana jak swemu Panu.
W każdym razie z pozoru wydaje się być bezwzględny i oschły, słucha przełożonych jak prawdziwy, szkolony do tego żołnierz. Odstrasza potencjalnych znajomych, naprawdę potrafi rozmawiać tylko o pracy, która jest dla niego całym życiem... chociaż czy aby na pewno? Nie brzmi wcale przyjemnie, jego głęboki, warczący głos sprawia, że jeszcze mniej ma ochotę się go słuchać. No ale można w nim docenić też szczerość, co prawda często wyrzucaną w bardzo złych i wręcz ubliżających słowach. Nie lubi owijać w bawełnę.
Jego prawdziwa strona, ciekawskiego, zachwyconego każdą małą rzeczą, oddanego swemu prawdziwemu panu, którego uznaje za Smoczego Zbawiciela. Dunedain dla niego jest oszustem, który próbuje kraść sławę jego bogu, przez co nienawidzi go z całego serca. Czasem można przyuważyć go, jak mówi sam do siebie, jednak stara się tego nie robić w obecności innych gadów.
Każdy kto go spotka po raz pierwszy i wymieni z nim kilka zdań, nie jest w stanie spostrzec, jak bardzo wyniszczony umysł ma ten smok. Tak naprawdę jego "prawdziwe ja", oblicze, które ukazuje tylko gdy jest sam i wie, że nikt nie pozna jego natury, zanika z dnia na dzień coraz bardziej, ustępując przebiegłemu gadowi, próbującemu za wszelką cenę zdobyć jak najwyższą pozycję w Gnieździe, by nakazać wszystkim wiarę w jego Boga i zniszczyć barierę, która jest według niego przeszkodą do ostatecznego oświecenia gatunku smoczego.



• Regeneracja 7
• Olbrzym x3 3
• Jaszczur x2 2
• Lepszy Wzrok 2



• Ograniczony 3
• Delikatne Łuski 1
• Brak Węchu 2
• Brak Zionięcia 3



Duża i długa samica, dominują barwy czerwone i czarne, skrzydła błoniaste, szerokie i purpurowo-czerwone, ostro zakończone z przodu i z tyłu. Brzuch koloru przypominającego krew, na którym widnieją twarde łuski, dość ostro zakończone. Pysk gada wydaje się stosunkowo niewielki przez jego okrutnie długą szyję, małe oczy, usta, nos i uszy, które z daleka są prawie niewidoczne. Na karku łuski potrafią się zjeżyć, dając wrażenie, że samica jest niebezpieczniejsza i większa, oraz ostrzega, kiedy ta odczuwa silne emocje, zwłaszcza negatywne. Łapy są wyjątkowo długie jak na smoka, zakończone ostrymi, czerwonymi pazurami. Ogon nie odstaje rozmiarami od reszty ciała, również jest nienaturalnie długi, jednak nie zakończony żadnym nadzwyczajnym elementem.



• Duża i długa,
• barwy w odcieniach czerwieni i czerni,
• małe oczy, uszy, wargi i nos, względem długiej szyi,
• na karku łuski, które może nastroszyć, sprawiając wrażenie jeszcze większej.



Nigdy nie przywiązywała dużej wagi do rodziny, zresztą cóż się jej dziwić. Została oddana do Wylęgarni jak tylko się wykluła.
Matka - Lazarette
Ojciec - Niv'hran



Rajani nie miała wspaniałego dzieciństwa, w zasadzie nie miała go w ogóle, przynajmniej według niej. Zawsze była wyobcowana, nie chciała się bawić z innymi pisklakami, których w przystani było w tym okresie sporo. Raczej to nie oni mieli z nim problem, było wręcz na odwrót. Nikt nie miał problemów z tym, że określa się dwojako, odkąd nauczył się mówić. Problem tkwił w umyśle samicy, która powoli popadała w obłęd. Słyszała szepty w swojej głowie, mówiące jej, że bariera to oszustwo. Od dziecka wpajały jej tę truciznę, aby praktycznie przejąć kontrolę nad tym, co pozostało. Teraz coraz częściej staje się pustym naczyniem, w rękach jej własnego obłędu, którego określa mianem bóstwa.
Coraz rzadziej ktokolwiek chce z nią przebywać, wszyscy wiedzą, jak bardzo odtrąca innych. Mówi sobie, że to tylko dlatego, by wyselekcjonować osobniki, które są godne przyjaźni z nią, jednak tak naprawdę uświadamia sobie, że to Pan skłania ją do tego, aby jej misja była najważniejsza, i nikt nie śmiał ją odwieść od wiary w niego, prawdą jednak jest, że to po prostu szaleństwo sprawia, że nikogo nie dopuszcza. Nie jest tego świadoma, jednak ten obłęd wprawia ją w spore kompleksy w sprawie tego, że to ona jest niegodna przyjaźni z nikim, jednak jej umysł broni się wyżej wymienionymi metodami. Z tego nie może wyniknąć nic dobrego.

• Ostre Szpony 1 poziom
• Żelazne Łuski 1 poziom
• Jest psychicznie chory,
• nie dopuszcza do siebie żadnych smoków, zwłaszcza samców, tłumacząc to tym, że jej Pan nie chce, aby cokolwiek ją dekoncetrowało,
• wierzy, że zniszczenie bariery jest krokiem do ocalenia gatunku smoczego,
• nigdy nikomu nie powiedział o tym, że słyszy jakieś głosy, ponieważ uważa to za zupełnie normalne i uważa, że jego Pan z każdym próbuje się komunikować tak samo jak z nim.