Ciemne Wejście

Tiamatrax czuła, że dłużej nie wytrzyma w jednym miejscu. Miała dość innych smoków, dość głupich strażników, dość Gniazda! Przeklinała przewrotny los, który naznaczył ją na Strażnika zamiast na Zwiadowcę. O ileż by lepiej by się sprawdziła w tamtym ugrupowaniu! Ile nowych rzeczy mogłaby zobaczyć! I co najważniejsze... ile potworów zabić!
Ale niestety. Jak na złość MUSIAŁA wykluć się z jedną łuską mieniącą się kolorami tęczy, a nie symbolem rozpostartych skrzydeł. Co za niesprawiedliwość!
Miała wrażenie, że zwariuje, jeśli szybko nie znajdzie sobie jakiegoś ciekawego zajęcia i wtedy przypomniała sobie o Ciemnym Wejściu, znajdującym się tuż przy barierze... Z tego, co słyszała od pozostałych Strażników, grota ta była zawsze pilnowana, bo nikt z niej nie wrócił. Ciekawe dlaczego? Tiamatrax postanowiła to sprawdzić i co sił w skrzydłach poleciała do Ciemnego Wejścia.
Teraz stała nieopodal jaskini, próbując się ukryć za dużym głazem, by spokoju wybadać sytuację. Tylko tego brakuje, by strzegący Ciemnego Wejścia Strażnik ją zauważył i spróbował przeszkodzić w zajrzeniu do środka!

Smoczyca z uwagą wsłuchiwała się w odgłos kroków, próbując na ich podstawie ocenić, jak daleko od niej znajduje się Strażnik strzegący Ciemnego Wejścia. Ciężkie stąpanie, które słyszała, wskazywało na dorosłego, doświadczonego smoka, a nie jakiegoś podrostka, którego mogła by po prostu odpędzić. Ciężko będzie go zmusić, żeby ją przepuścił.
Jednak Tiamatrax nie zamierzała się poddawać; może i Ciemne Wejście było najbardziej przerażającym miejsce w Gnieździe, ale szarołuska zamierzała je zbadać, i nikt nie mógł jej w tym przeszkodzić.
Z determinacją wyszła zza głazu i ruszyła w stronę Ciemnego Wejścia, doskonale widoczna dla strzegącego go smoka.

Zatrzymała się gwałtownie, omal nie potykając się o własne łapy, gdy tuż przed nią wyrósł czarnołuski smok. I to nie byle jaki, Tiamatrax od razu rozpoznała Morgotha, jednego z najokrutniejszych smoków w Gnieździe, o chyba najgorszej reputacji... i tak się składa, że jej ojca.
No to wmówienie mu, że jest wzywany odpada, pomyślała ze złością. Chociaż, może nie?
Wyprostowała się, bez lęku spoglądając w szkarłatne oczy smoka, nie przejmując się jego warkotem; już dawno wyrosła z czasów, kiedy takie rzeczy mogły ją wystraszyć.
- I nie mam na to ochoty, wierz mi. Ale Protektor cię wzywa, a że miałam pecha i byłam najbliżej, kazał mi tu przylecieć i cię natychmiast o tym zawiadomić; wyślą tu kogoś innego, by cię zastąpił przy pilnowaniu tej upiornej dziury - odparła takim tonem, jakby marzyła by jak najszybciej się stąd wynieść.
Nabierze się, czy nie?

Zamrugała gwałtownie, gdy Morgoth kłapnął pyskiem tuż przed jej nosem i znowu warknął. Chyba zaczynał się złościć. Czyli nie wypaliło.
- No dobra, masz mnie - przyznała i machnęła lekko ogonem; wiedziała, że ojciec bywa niebezpieczny w gniewie, nie należała jednak do tych smoków, które łatwo rezygnują.
Wskazała ruchem łba na Ciemne Wejście.
- Chcę tam wejść, sprawdzić, co jest w środku i zabija smoki, które pchają się do środka, a potem wyjść - wyjaśniła krótko. - Może więc udasz, że mnie nie zauważyłeś, ja tam wejdę i jeśli nie wrócę, powiesz wszystkim, że... oj, na pewno coś wymyślisz, dobry w tym jesteś. W końcu nie ma chyba dla ciebie większego znaczenia, czy jakiś potwór przerobi mnie na miazgę, prawda? Przynajmniej nie będę ci dłużej przeszkadzać. Proszę? - spojrzała na Morgotha żółtymi ślepiami; nie próbowała go błagać czy robić słodkich oczu, wiedziała, że takie rzeczy na nią nie działają. Miała jednak nadzieję, że perspektywa pozbycia się kłopotliwej córki przekona go, by ją przepuścił.

Ocho... Tatuś się chyba naprawdę wściekł, pomyślała, widząc jego gotowość do ataku. Dreszcz przeszedł jej wzdłuż kręgosłupa, jak zawsze, gdy zapowiadało się na walkę. Uwielbiała to uczucie.
Wysłuchała uważnie, co Morgoth miał do powiedzenia, ale śmigający na wszystkie strony ogon jasno sygnalizował, że nie jest ani trochę speszona i raczej nie zrezygnuje.
- Może i tak, ale przynajmniej trochę się zabawię. W Gnieździe jest okropnie nudno, nawet bójek wszczynać mi nie wolno, bo zaraz się jakaś smoczyca pojawia i wścieka, że poharatałam jej maleństwo. Ostatnio Skitav omal ze złości nie wybuchł, jak znowu pobiłam się jednym z jego płaczliwych pisklaków - Przewróciła oczami, po czym przekrzywiła głowę i odpowiedziała drapieżnym uśmiechem. Morgoth proponuje jej pojedynek? Oczy Tiamatrax przybrały głodny wyraz; uwielbiała walczyć, a dotąd nie miała okazji zmierzyć się z ojcem. To będzie coś nowego i ekscytującego.
- Zgoda. Zawsze lubiłam sparingi. - Napięła mięśnie, jakby oczekując, aż Morgoth zaatakuje... po czym wystrzeliła gwałtownie do przodu, zębami celując w jego szyję.

Uśmiechnęła się szerzej, słysząc słowa ojca.
- Tym lepiej! - Bo w końcu czym byłaby walka bez ryzyka śmierci? Zdaniem Tiamatrax takie starcia były zwyczajnie nudne.
Już, już, zacięty bój miał się rozpocząć... gdy do uszu szarołuskiej dotarł tętent kopyt. Zerknęła szybko za siebie i ujrzała stado jednorożców, pędzących prosto na nią i Morgotha. Jeśli szybko nie zareaguje, stratują ją na miazgę. Ojczulek widocznie doszedł do tego samego wniosku, bo wzbił się w powietrze; Tiamatrax niezwłocznie poszła w jego ślady, obserwując żółtymi ślepiami galopujące stado. Rzuciła porozumiewawcze spojrzenie ojcu: dokończymy to później. Teraz mieli trochę ważniejsze sprawy na głowie.
Machnęła skrzydłami i wzbiła się nieco wyżej, obróciła i zanurkowała z wyciągniętymi przed siebie szponiastymi łapami, gotowa porwać w powietrze (albo przynajmniej powalić), pierwszego jednorożca, który się nawinie.

Kątem oka widziała, jak Morgoth z łatwością chwyta jednego z jednorożców i poczuła się wręcz zobowiązana, by poradzić sobie co najmniej równie dobrze jak on.
Już, już wydawało jej się, że zaraz dorwie ofiarę... ale zamiast tego "upolowała" ziemię. Warknęła głośno ze złością i frustracją, a wyraźne rozbawienie ojca tylko spotęgowało jej gniew. Naśmiewał się z niej? Z NIEJ?! No, już ona mu pokaże, jak dobrze poluje. Jeszcze ma szansę.
Wzbiła się ponownie w niebo i co sił w skrzydłach poleciała tropem uciekającego stada.

z/t ---> Rzeka Aria