Błękitna Jaskinia

Sherinae łagodnie wylądowała u wejścia do jaskini i zamarła na dłuższą chwilę. Oddychała głęboko, próbując uspokoić walące serducho. Wzięła głęboki wdech i delikatnie zapaliła parę łusek na pysku oświetlając wejście do jamy.
- Samaelu? Invhi potrzebuje Twojej pomocy... - Zawołała wgłąb jamy bojąc się przekroczyć jej próg. - Przepraszam, że tak późno, ale to wygląda poważnie... - Dodała i zamigotała delikatnie łuskami na nosie. Może delikatnie światło ich przywoła, a jej głos obudzi? Albo na odwrót...

Sherinae rozejrzała się niepewnie i dość niezadowolona z braku obecności Samaela. Zależało jej na szybkim załatwieniu sprawy, a ten się gdzieś podział, chociaż to też nie było zbyt dobre. Szczerze mówiąc raczej beznadziejne.
Samiczka zabłysnęła swoimi łuskami, aby zbudzić ojca. Odsunęła się parę kroków i wydała z siebie cichy pomruk. Chciała obudzić ojca i go zapytać gdzie jest Uzdrowiciel. Jeśli jednak ojciec nie zbudzi się od jej delikatnego dość działania, to skieruje się powoli do wyjścia i spróbuje wywęszyć zapach Samaela. Może jej się uda coś znaleźć? Chyba, że nie znajdzie kompletnie nic. Wtedy już będzie musiała ruszyć ojca.

Smoczyca uradowała się, gdy zobaczyła, że tata dość łagodnie się zbudził. Zawsze trochę obawiała się budzić smoki, szczególnie zwiadowców. Kto wie co im siedziało w głowach podczas snu. Sher zawsze się trochę obawiała, że natrafi na nieprzychylny moment i smok się na nią rzuci omamiony jeszcze swoimi sennymi marami.
- Ojcze, nic mi nie jest, ale Invhi jest ranna i szukam Samaela. Musimy jej pomóc... Widziałeś go? - Odparła zaraz na jego słowa myśląc o rannej smoczycy i towarzyszącej jej Kapłance. Smoczyca zabłysnęła łagodnie, aby po prostu oświetlać siebie i jaskinię wokół. Miała nadzieję, że Tharven wskaże jej jakiś kierunek poszukiwań, albo chociaż pomoże w jakiś inny sposób, jak przetransportowanie samicy do jamy Samaela.

Cóż, ojciec nie okazał się na tyle pomocny, na ile liczyła Sherinae. Wyglądało na to, że musiała go poszukać gdzieś indziej. Szlag by to. Gdyby tylko natrafiła na jakieś Straznika, to może by jej pomógł, ale Ci jak zwykle rozpłynęli się gdzieś.
- Mówił może czego dokładnie mu brakuje? - Zapytała licząc, że może jakaś wskazówka o ziołach nakieruje ją na teren do przeczesania. Rozważała też powrót do Invhi, ale nie chciała wracać z pustymi łapami. Nie wiedziała za bardzo co ze sobą zrobić.

Sherinae podążała posłusznie za smokami spoglądając zmartwionym spojrzeniem na Invhi. Uważnie obserwowała ją i jej ciało. Wypatrywała oznak czegoś złego, czy osłabnięcia smoczycy. Na szczęście wszystko potoczyło się w miarę stabilnie, więc smokom udało się jakoś wylądować. Sher pozwoliła sobie wylądować zaraz za Invhi. Kiedy zobaczyła, że gadzina zachwiała się, to otwarte skrzydło przeniosła nad nią, aby końcówka objęła zad samicy. Ot, chciała ją po prostu zabezpieczyć, gdyby przyszło jej się za bardzo przechylić.
- Już jesteśmy na miejscu. Mam nadzieję, że Samael już wrócił. - Powiedziała cicho i zabłysnęła znowu łuskami, aby nieco oświetlić jamę. Taki już miała zwyczaj, że była chodzącą latarnią.

Smoczyca spoglądała na Invhi, kiedy ta ruszyła wgłąb jamy. Samiczka westchnęła ciężko i złożyła skrzydła. Wysłuchała słów ojca zapeszona jego słowami. Zrobiła co uważała za rozsądne.
- Dziękuję, w takim razie nie będę wam przeszkadzać. - Odparła cicho i zrobiła krok ku wyjściu. Spojrzała na ojca z uśmiechem i przycupnęła w wejściu do jaskini. Rozważała gdzie udać się teraz, ale otwarta była też na potencjalną rozmowę z ojcem. Może akurat natrafi na Samaela? Smok przecież mógłby chcieć usłyszeć co zrobiły, chociaż to raczej sam zobaczy, gdy obejrzy ranę.

Sam nie wiedział, co nim kierowało żeby tu lecieć. Machinalnie wręcz szukał uzdrowiciela, a że jeden z tych najbardziej znanych mieszkał właśnie w tej jaskini.. to wypadało ją sprawdzić pierwszą. Będzie się martwić potem, jeśli go tam nie będzie.
Ból był bardziej irytujący niż problematyczny, ale musiał być w pełnej formie w razie kolejnego wypadu za barierę. Zbyt zbagatelizował swoje stare, nieleczone rany z patrolu, i przyszło mu za to płacić.
Zatoczył koło nad jaskinią, po czym wylądował ciężko niedaleko jej wejścia. Uzdrowiciel powinien być w środku.. a nawet jeśli, to aż tak późno jeszcze nie było, w końcu było widno. A jak ktoś poza nim będzie w środku, to się może zapytać gdzie jest uzdrowiciel.. albo czy mógłby tu poczekać.
Zmusił swoje znamiona do "działania", tudzież świecenia bladym światłem, dopiero wtedy uświadamiając sobie że musiały zmienić kolor za barierą. Tak więc, zamiast bladego, może nawet łagodnego, niebieskiego światła, zaświecił się na czerwono. Może to i lepiej, bardziej zwróci na siebie uwagę. Powoli podszedł do wejścia i nawet dalej, zaglądając do jaskini. Może nie powinien tak głęboko do cudzego legowiska wchodzić, nawet jeśli pan domu był uzdrowicielem. W gad słyszał o jego bardzo charakternej partnerce i wolał się na nią nie napatoczyć.

Naprawdę nie chciał tracić tutaj czasu, ale też nie chciał się narzucać. Wolał mieć jednak ból grzbietu oraz łba załatwiony i wyruszyć ponownie na polowanie.. albo cokolwiek. Nie wiedział ile jeszcze czasu ma do patrolowania okolic drzewa, ale nawet lecenie tam nie będąc w pełni sił było idiotyczne.
W sumie to nawet nie czekał tak długo, ale jak na złość, nie Uzdrowiciel się pojawił, a Śmiercionośna. Gad cofnął się odruchowo, w końcu różnica w ich budowie była kolosalna, a jej donośny głos wcale mu nie pomagał.
Jak oni są w stanie ze sobą wytrzymać.
Wykrzywił pysk w grymas i przeszedł krok do przodu, jakby chcąc pokazać że się nie boi i nie zacznie uciekać na sam widok Astaroth. W końcu przyszedł tu na leczenie, a nie na uwodzenie jej partnera. Nie był aż takim samobójcą.
- Mam nadzieję, że w niczym nie przeszkadzam.. - odparł na spokojnie, bo w końcu... nigdy nic nie wiadomo, kiedy przychodzisz do cudzego legowiska, gdzie mieszkają dwa gady. - Nie zajmę za dużo czasu Uzdrowicielowi, ale było tu po drodze.
A może nawet nie powinien się odzywać? Ale bądź co bądź, był w okolicach Drzewa, a latanie po całym Gnieździe za medykiem nie było najmądrzejszym pomysłem.

Obserwował poczynania smoczycy, próbując zachować zimną krew. To, że ignorowała co miał do powiedzenia to mu już nie przeszkadzało, ale jej górowanie nad nim już wprowadzało go w niepokój. Chyba dawała mu na tyle spokój, że nie widziała w nim "rywala" o względy Uzdrowiciela.. w końcu każda inna samica by miała zdecydowanie więcej niebezpieczeństwa ze strony Astaroth na głowie, bez względu na to co by powiedziała czy zrobiła.
Przygasił swoje znaki, kiedy w groty zaczął się wyłaniać Samael i sam dostarczał wystarczająco światła. Zawsze mu się wydawało, że Uzdrowiciel był niższy od jego partnerki, ale widać że oboje znacznie przewyższali Evana. No cóż.
- Uh.. ból grzbietu i głowy po tym jak na polowaniu Viseren rzucił mną o drzewo. - wytłumaczył tak krótko, bo po co wdawać się w szczegóły. Trzeba było oczywiście uwzględnić, że poszedł polować.. i tam trafił na stwora, bo gdzie indziej miałby trafić na potwora pustki?
- Raczej.. nie mam nic zwichniętego, ale utrudnia to poruszanie się i lot.

Może gadanie o polowaniu w obecności dorosłego Zwiadowcy było głupim pomysłem, ale co zrobić. Puścił mimo uszu komentarz Śmiercionośnej, w końcu nawet Uzdrowiciel uciął dalszą rozmowę i zajął się leczeniem.
Odruchowo położył swoje błony na grzbiecie, jakby nie chcąc przeszkadzać w pracy, ale i tak większość załatwiły jego małe gabaryty, w porównaniu do wielkiego Samaela. Samo zimno już mu nawet tak nie przeszkadzało, w końcu tak miało być. No i po zimnie przyszła ulga, przez co natychmiast się rozluźnił, w tym swoje mięśnie.
Cofnął się o krok od Uzdrowiciela, zgodnie z zaleceniem poruszając skrzydłami. No, teraz czuł się jak nowo narodzony i gotowy do pracy.
- Wygląda, że wszystko jest na swoim miejscu i działa. - odpowiedział krótko, patrząc w stronę Uzdrowiciela. - Jeśli jest sposób w jaki mógłbym się odwdzięczyć..

Patrzył z zainteresowaniem na Uzdrowiciela, który nawet nie tyle chciał zapłaty materialnej, co w postaci wykonywania swojego zawodu na rzecz Gniazda. W sumie może to i lepiej.. w końcu nic nie posiadał, tym bardziej przy dobie. Puścił mimo uszu komentarz Śmiercionośnej, bo nawet gdyby chciał, to nie mógłby na zaczepkę odpowiedzieć. Tyle chociaż, że starszy samiec go w tym "wyręczył", bo był chyba jedynym który mógł jej tak odpowiedzieć i nie ryzykować utraty życia, czy poważnych ran.
Nic już nie powiedział, jedynie skinął łbem na pożegnanie i w rodzaju podziękowania, po czym spokojnie opuścił domostwo Uzdrowiciela. Przygasił kompletnie swoje znaki, po czym rozłożył już swobodnie skrzydła i odleciał, by wykonać swoją robotę.

// z/t