Jesienne Ogrody

Evil wyrwała się z zamyślenia i zaraz zerknęła za Sherinae. Nie przeszkodziła jej, bo wszak nie było po co. Evil było obojętne, która z nich uda się po Samaela. Kapłanka więc zajęła się pilnowanie stanu rannej smoczycy, by czasem nie pogorszył się. Raz po raz zmieniała opatrunki czekając na ojca, bądź innego medyka, chcącego zająć się poważną raną tropicielki. Jej ruchy były ostrożne i delikatne, jednak wprawione. Opatrywanie ran praktykowała dosyć często wraz ze swoim ojcem. Wiele jednak jeszcze przed nią było do nauki.

Ojciec nie dał większego wyboru smoczycy, ale musiała przyznać, że nie mogła narzekać. Nie chciała prosić ojca o pomoc, skoro był ranny, ale gdy ten się poderwał, to smoczyca uznała, że jest nadzieja na dość szybką pomoc Invhi.
Biała godzina podążała za ojcem i wylądowała obok niego i spojrzała na Evil. Uśmiechnęła się delikatnie, chociaż trzymała łeb dość nisko.
Kiedy smok zapytał o stan, Sherinae spojrzała na Evil, a dopiero wówczas na ranę. Cudów nie mogły zrobić, a obciążanie takiej łapy byłoby dość bolesne, już nie mówiąc o słabości takiej kończyny. Widząc jednak, że ojciec wyraźnie pytał Evil, samica postanowiła się nie odezwać. Podeszła jednak od drugiej strony do Invhi, jakby w gotowości do użyczenia swojego ciała do podparcia smoczycy.

Evil zerkneła w stronę nowego smoka. Skinęła łbem rozpoznając w nim Tharvena. Nie sposób było go nie rozpoznać. Słysząc jego pytanie westchnęła cicho poprawiając opatrunki.
- Trzeba będzie ją zanieść. Łapa jest bardzo poszarpana. Lepiej by było gdyby używała ją jak najmniej. Może jeszcze dojść do złamania, a wtedy uziemi ją to na znacznie dłużej, choć nie wiem jak rozległe są obrażenia. Musi ocenić to oko uzdrowiciela. - odparła spokojnie starając się jasno nakreślić sytuację. Trzeba było jej pomóc przenieść się z Jesiennych Ogrodów bliżej groty jakiegoś medyka. Evil więcej niż zatamowanie krwawienia nie mogła tutaj pomóc.

//Jak Evil chcesz, to odpisuj od razu. Nie musicie czekać na mnie w kolejnościach XD

Samica pokręciła natychmiast głową słysząc słowa Invhi. Jej ojciec doskonale rozumiał powagę jej rany, przez co stadne zdobyły chociaż jednego, ogarniętego gana po swojej stronie.
- Invhi, szybciej dojdziesz do zdrowia, jeśli nie będziesz próbowała nadwyrężać swoich sił. Pozwól nam pomóc, a szybko przetransportujemy Cię do leża Samaela, gdzie prędko dojdziesz do najlepszej formy. - Powiedziała cicho samica spoglądając na czarnołuską. - Bólu może i nie czujesz, ale tkanki muszą odpocząć. - Dodała i spojrzała na Evil licząc, że samica wesprze ich słowem.

// I tak w pracy byłam więc ciężko mi odpisać XD

Evil wysłuchała całej tej dyskusji i tylko westchnęła. Tropicielka okazała się bardzo uparta.
- Invhi, wiem, że nasza pomoc jest w większej mierze bezużyteczna, bo jedyne co potrafimy to powstrzymać krwawienie i uśmierzyć ból, jednakże właśnie przez to uśmierzenie bólu wystarczy jeden zły krok. Jedno złe rozmieszczenie ciężaru twojego ciała i możesz nie tylko ponownie otworzyć rany, ale i złamać łapę co zaboli o wiele bardziej. Proszę, daj sobie pomóc.To najlepszy sposób na twój szybki powrót do zdrowia, a wiem, że siedzenie w miejscu niezbyt cię interesuje. Im prędzej cię zaniesiemy do mego ojca tym lepiej. - odparła Evil spokojnie do zwiadowczyni, ale nie chciała widzieć więcej jej cierpienia, albo co najgorsze by złamała łapę i została uziemiona w gnieździe. Słyszała plotki o Invhi i o tym, że nie lubiła przebywać za długo w jednym miejscu.

Sherinae nie zamierzała komentować, ani uszczypliwości Invhi, ani słów Evil. Nie to było istotne. Smoczyca zrobiła krok i rozbłysnęła delikatnie plamkami na skrzydłach.
- Pozwól, że chociaż polecimy przy Tobie, żeby Cię asekurować, gdybyś poczuła się słabo. Proszę, uważaj na kończynę i siebie. Jak tylko Samael Cię przyjmie, to zostawimy Cię pod jego mądrym okiem. - Powiedziała cicho i spojrzała na ojca. Skoro już była gotowa lecieć, to niech będzie. Oby tylko była ostrożna, skoro tak czuła się na siłach. Samica rozłożyła nieco skrzydła, aby w razie potrzeby skoczyć za Invhi w powietrze i wesprzeć ją swoją obecnością, jak i ciałem, jeśli byłaby potrzeba złagodzić jej potencjalny upadek.

Evil zmierzyła Inhvi chłodnym spojrzeniem. Nie podobało jej się to nonszalanckie zachowanie. Unikała takich smoków jak on jak ognia.
- Chcecie to jej pomóżcie. Ja nie będę w tym więcej brała udziału. Opatrzyć opatrzyłam, a i tak się upiera by ją zostawić samą. - odparła chłodno Evil ale poczuła się urażona słowami tropicielki, bo nie zamierzała być traktowana z góry tylko dlatego, że jest Stadnym, a wie, że między Stadnymi i resztą grup jest znaczny konflikt. Evil nie była dobroduszną smoczycą, bo i nieco odziedziczyła charakterku po Astaroth i nie da sobą pomiatać. Wstała więc i zostawiła tą dwójkę chcąc udać się z powrotem w kierunku świecącej kuli. Jeśli nikt jej nie zatrzyma to z/t

Smoczyca spojrzała za Evil nieco zasmucona. Miała nadzieję, że smoczyce nie miały jej nic za złe oraz liczyła, że się pogodzą niedługo. Chociaż trochę, przynajmniej.
Sherinae obróciła się przodem do Invhi i widząc, że Ci zbierają się do lotu, to i ona postanowiła wzbić się w powietrze. Widząc, że słońce pojawiło się nieco wyżej na horyzoncie, to przygasiła swoje ciemne plamki. Usadowiła się w pobliżu Invhi, by w razie czego spróbować ją osłonić i poleciała wraz ze smokami do jamy Samaela.zt

Naga leciał pośród chmur z delikatnym uśmiechem wymalowanym na pysku. Nie można było powiedzieć, że się zakochał. Był tylko podrostkiem, a większe romanse zwyczajnie go nie interesowały. Zauroczył się? Może. Trudno było stwierdzić. Z pewnością coś czuł, aczkolwiek nie był pewien co. Chyba czas się dowiedzieć.
Gad zniżył lot, przechylając łeb, by spojrzeć na miejsce zwane Jesiennymi Ogrodami. Szarołuski osobiście uważał, że ta nazwa jest bardziej niż bezsensowna, mimo charakterystycznemu wyglądowi tej lokacji. Jesień w końcu nie trwa całego roku, a same „Ogrody” w zupełności by wystarczyły. Ogniste Ogrody. Malownicze Ogrody. Czerwone Ogrody. Tyle możliwości! Naga też nie przepadał za tym miejscem. Nie lubił rzeczy, których nie dało się wyjaśnić, a do takich zaliczały się między innymi kamienne budowle znajdujące się w tym miejscu. Skąd? Po co? Dlaczego? Żaden smok nie był w stanie stworzyć czegoś takiego, więc jakie stworzenie skonstruowało te łuki? To chyba na zawsze miało pozostać tajemnicą dla smoczej rasy.

Błękitnooki wylądował bezszelestnie, od razu szukając wzrokiem towarzyszy. Przydałby się ktoś to pomocy przy tych przesłuchaniach, prawda? Na przykład ponętna smoczyca… Oczywiście mógłby być to ktoś inny, ale… Ponętna smoczyca…
Samiec zrobił parę kroków w miejscu, nie wiedząc za bardzo, co ze sobą począć. Gdzie jego towarzysze? Nie widząc nikogo ze swojej policyjnej drużyny, usiadł owijając długi ogon wokół przednich łap. Ogarnął raz jeszcze spojrzeniem Jesienne Ogrody, by po raz kolejny stwierdzić, że mu się nie podobały. Po prostu nie. Kiedy jego wzrok padł na te niewyjaśnione budowle, tylko utwierdził się w przekonaniu, że ogrody nie należały do jego ulubionych miejsc w krainie. Bał się, że istnieją rasy inteligentniejsze od smoków? Może, choć sam by tego przed sobą nie przyznał. Miał się bowiem za nieustraszonego. Nie bał się Stworzeń Pustki, nie bał się innych przedstawicieli swojego gatunku, nie bał się świata za barierą. Naga w sumie sam nie znał swoich lęków, albo po prostu je wypierał, nie chcąc przyjąć do wiadomości, że miał jakąś słabość. Może to przez wychowanie matki, która nie tolerowała słabości. Miał być idealny. Miał być Strażnikiem z cechami Zwiadowcy, co było niemal niewykonalne. Nie mógł się bać, nie mógł się wahać. Cóż… Miał trudne dzieciństwo.
Gdzie oni są?
Przemknęło mu przez głowę. Gad postanowił, że jak nikt z jego ekipy nie przyleci, to zacznie najwyżej sam. Może zapunktuje u Protektora?